İstanbul’un ortasında,
Denizin kalbinde bir inci.
Yüzyıllara meydan okuyan,
Bir efsanenin sessiz bekçisi.
Suların nazlı gelini,
Hüzünle yoğrulmuş sevda.
Kız Kulesi, sen ki bir sır,
Ufuklara yazılmış dua.
*****
Martılar döner etrafında,
Kanatlarında birer şarkı.
Boğaz’ın hırçın rüzgarı,
Saçlarını tarar her akşamüstü.
Güneş batarken kızıllığında,
Silüetin belirir asilce.
Aşıkların fısıltıları,
Sana ulaşır usulca.
*****
Her bir taşında bir yaşanmışlık,
Her penceresinde bir anı.
Geçmişten geleceğe köprü,
İstanbul’un eşsiz tacı.
****
Geceleri parlayan fenerin,
Denizcilere yol gösterir.
Yalnızlığın en güzel durağı,
Aşkı bekleyenlere umut verir.
Sen ki sevdalara şahit,
Ayrılıklara kucak açan.
Kız Kulesi, sen hep orada,
Zamanın ötesinde parlayan.
Yazan:Lebih halk
Edebiyat editörü
Yazar
