Bir ateş düştü içime, közlendi durdu,
Sözlerinle yandı, her hücrem tutuştu.
Hasretin bir kor gibi, yaktı kavurdu,
Sessizliğin çığlığı, ruhumu savurdu.
Gözlerin bir umman, içinde boğuldum,
Her bakışınla yeniden, yeniden doğdum.
Adın bir fısıltı, dilimde dolandı,
Yokluğun bir zindan, zamanım daraldı.
Her anım bir özlem, her saniyem sensin,
Kanayan yaramda açan, tek çiçeğim sensin.
Umutsuzluğun kıyısında, parlayan ışık,
Biliyorum, bu aşkla ruhum hep yanacak.
Yazan:Lebih halk
Edebiyat editörü
Yazar
0
Mutlu
0
Üzgün
0
Sinirli
0
Şaşırmış
0
Virüslü
